Categorie archieven: Journalistiek

De vloek van Cham als smoes voor zwarte slavernij

Geplaatst op door

Recensie van Bente de Leede en Martijn Stoutjesdijk (red.), Kerk, kolonialisme en slavernij. Verhalen van een vervlochten geschiedenis. KokBoekencentrum, 168 blz.

Vier sterren

De schrijvers

Aan dit 31ste jaarboek voor de geschiedenis van het Nederlands Protestantisme hebben tien universitaire onderzoekers meegewerkt, onder wie de hoogleraren Rose Mary Allen (University of Curaçao) en Geertje Mak (Universiteit van Amsterdam). Redacteur Bente de Leede werkt aan een proefschrift over de verhouding tussen de Sri Lankanen met de Nederduitse Gereformeerde Kerk in de koloniale tijd; mederedacteur Martijn Stoutjesdijk is specialist in de theologische argumenten waarmee de (zwarte) slavernij indertijd verdedigd of juist bekritiseerd werd. Het voorwoord is van Bianca Groen Galant, voorzitter van de PKN-werkgroep heilzame verwerking slavernijverleden voor ‘wit’ en ‘zwart’. Lees verder →

Lydia Rood en de maagd van Rosendael

Geplaatst op door

Interview met Lydia Rood, schrijfster van De maagd van Rosendael (Ambo | Anthos, 384 blz.)

Lydia Rood groeide op in Velp, aan de Veluwezoom. Ze struinde met haar broers over de hei en leerde schaatsen op de vijver bij kasteel Rosendael, ooit het bezit van de machtige graven en hertogen van Gelre en Gulik. Rosendael was ook een favoriete verblijfplaats van Maria van Gelre, een hoogadellijke hofdame van de Franse koningin, die in 1405 was uitgehuwelijkt aan de toenmalige hertog, Reinald IV. Hij zat te springen om wettige nakomelingen, maar die kwamen er al met al niet. Wel liet Maria een schitterend en kostbaar gebedenboek na, in het Nederlands nog wel, dat een paar jaar geleden werd herontdekt door de Nijmeegse hoogleraar Johan Oosterman. Zijn publicaties werden de basis voor Roods nieuwste historische roman, De maagd van Rosendael. Lees verder →

Alice in oorlogsland

Geplaatst op door

Recensie van

  • Sarah Watling, Morgen misschien de toekomst. Schrijvers en rebellen in de Spaanse burgeroorlog (vertaald door Mariella Duindam, Athenaeum, 439 blz.) en

  • Virginia Cowles, Op oorlogspad (vertaald door Auke Leistra, Arbeiderspers, 568 blz.)

Dik honderd jaar geleden, in 1918, wist Europa het zeker: het moest nooit weer oorlog worden. De Volkenbond werd opgericht, de democratische toekomst lonkte, het zou voortaan vrede zijn. Maar achttien jaar later ging het alweer mis in Spanje, toen een coalitie van socialisten, anarchisten en communisten de verkiezingen gewonnen had en voortvarend aan de privileges van adel, kerk en kapitaal was gaan tornen.

Generale repetitie voor WOII

Waarop generaal Franco in juli 1936 een greep naar de macht deed. Het werd een burgeroorlog van bijna drie jaar, waarin de (linkse) Republikeinen en de (rechtse) Nationalisten elkaar bevochten, fronten heen en weer golfden, steden en dorpen veroverd, verloren en heroverd werden. Of regelrecht verwoest, zoals op 26 april 1936 het Baskische stadje Guernica, door Duitse en Italiaanse bommenwerpers. Lees verder →

De Mozes uit Georgia

Geplaatst op door

Recensie van Jonathan Eig, ‘King. Een leven’. Uit het Engels vertaald door Frans Reusink. Hollands Diep, 767 blz.

Ik kan niet beweren dat ik Martin Luther King bewust heb meegemaakt. Ik was net zes toen hij in Washington zo’n 250.000 mensen toesprak over zijn droom en nog geen tien toen hij vermoord werd. Televisie hadden we nog niet, maar toch staat Kings redevoering in m’n ziel gekerfd. Dat besefte ik onlangs op een tentoonstelling over gospel in het Catharijneconvent, waar Kings legendarische woorden weerklonken en ik het opeens niet droog hield – wat me toch hoogst zelden overkomt. De leeftijd, zegt u? Of toch de kracht en echo van dat visioen dat een kleine zwarte baptistendominee in die vroege, optimistische jaren ’60 met de hele mensheid wist te delen? En waar uiteindelijk maar zo weinig van terecht is gekomen? Lees verder →

Het beste gaat nog komen

Geplaatst op door

Recensie van Arjan Broers, De beste helft. Kunnen we behalve alsmaar ouder ook wat wijzer worden? Zilt, 157 blz.

Drie sterren

De schrijver

Arjan Broers (1969) studeerde theologie en religiestudies en werkte jarenlang als zelfstandig journalist, onder meer voor Trouw. Sinds 2020 is hij gecertificeerd coach en begeleidt hij mensen bij het onderzoek naar levensvragen. Daarnaast is hij pastor in de oecumenische kerkgemeenschap Dominicus in Amsterdam. Broers heeft twee zonen, met wie hij heel blij is. Lees verder →

Wat zat er verscholen achter opa’s zwijgen?

Geplaatst op door

Recensie van Hester den Boer, Kamp Erica. Het oorlogsverhaal van mijn opa en het Nederlandse kamp dat verzwegen werd. Atlas Contact, 288 blz.

Je zou denken dat er bijna tachtig jaar na de oorlog niet veel nieuws meer over te vertellen valt. De generatie die nog uit eigen ervaring kan getuigen van de verschrikkingen van toen, staat op verdwijnen en heeft haar verhaal al gedaan. Hoewel vaak ook niet: lang niet alle overlevenden hebben erover willen en kunnen praten, omdat de herinneringen te gruwelijk of te beschamend waren en een mens geacht werd zich flink te houden. Bovendien had lange tijd bijna niemand de moed om ernaar te vragen, zoals gold voor veel van hun kinderen, die meestal wel hun vermoedens hadden, maar omwille van de huiselijke vrede de nachtmerries van hun ouders liever met rust lieten. Dus einde geschiedenis? Integendeel. Lees verder →

Goed en kwaad in de christelijke geschiedenis

Geplaatst op door

Recensie van John Dickson, Schurken en heiligen. Een onverbloemde kijk op goed en kwaad in de geschiedenis van het christendom. Uit het Engels vertaald door Margriet Visser-Slofstra. KokBoekencentrum, 335 blz.

Vier sterren

De schrijver

John Dickson (1967) is een Australische historicus en anglicaans theoloog, die zichzelf beschrijft als ‘openbaar advocaat van het christelijke geloof’. Naast boeken en documentaires {‘voor gelovigen en sceptici’) maakt hij podcasts; ook reist hij de wereld af met leerzame en vermakelijke lezingen over de grote (ethische) vragen van het leven.

De thematiek

Als ‘publiek christen’ raakt Dickson nogal eens verzeild in een debat over de vraag of de mensheid niet beter af zou zijn zonder religie, een stelling waar steeds meer mensen mee instemmen. Lees verder →

Voor Aboena Nicolas was het altijd Goede Vrijdag

Geplaatst op door

Recensie van Carole Dagher, Nicolaas Kluiters s.j. Herder in een verscheurd Libanon. Uit het Frans vertaald door Benoit Lannoo. Berne Media / Halewijn, 344 blz.

Drie sterren

De schrijfster

Carole Dagher (1963) is een Franstalige Libanese journaliste en schrijfster van een aantal (bekroonde) historische romans over het ontstaan van het moderne Libanon. Ook deed ze onderzoek naar de positie van christelijke minderheden als de maronieten in het Midden-Oosten en de interreligieuze dialoog tussen moslims en christenen aldaar.

De thematiek

In 2013 verscheen de oorspronkelijke Franse versie van dit boek, dat nu pas in het Nederlands is vertaald. En dat is eigenlijk raar, aangezien het een biografie is van de Nederlandse priester Nicolaas Kluiters (1940-1985), die zeer gewelddadig aan zijn einde kwam in de Noord-Libanese bergen, vlakbij de Syrische grens – een lot dat doet denken aan dat van de monniken van het Algerijnse Tibhirine, dat in 2010 verfilmd werd in ‘Des hommes et des dieux’. Lees verder →

Haten om het geloof

Geplaatst op door

Bespreking van Paul Hedges, Religious Hatred. Prejudice, Islamophobia, and Antisemitism in Global Context. Bloomsbury, 297 blz.

Geen geloof dat de vrede niet zegt te dienen. Toch wordt er heel wat afgehaat als het om religie gaat: wie niet de juiste, dominante leer aanhangt, loopt het risico te worden bespot, geminacht, achtergesteld, buitengesloten of verjaagd. Prooi te worden van ‘heropvoeding’, pogroms en genocide – zelfs na de Holocaust lijkt de mensheid nog niet veel wijzer te zijn geworden.

De Britse religiewetenschapper Paul Hedges analyseert in ‘Religious Hatred’ hoe en waardoor het soms zo gruwelijk uit de hand loopt, zoals toen met Auschwitz. En hoe staat de wereld er nu bij? Neemt de religieuze haat weer toe? Zijn de moslims de nieuwe Joden? Vijf vragen. Lees verder →

Getuigenis uit de hel

Geplaatst op door

Recensie van Rosa de Winter-Levy, In Birkenau. Een getuigenis. Met een voorwoord en interview van Ronit Palache. Alfabet, 126 blz.

Toen het Joodse gezin De Winter in 1943 het bevel kreeg zich in concentratiekamp Vught te melden, besloten ze onder te duiken. Maar na 464 dagen op een gastvrije boerderij in de Achterhoek werden ze verraden en via Westerbork met de laatste trein naar Auschwitz gedeporteerd. Vader Emanuel werd daar meteen de dood in gejaagd, moeder Rosa en dochter Judy wisten de hel op wonderbaarlijke wijze te overleven. Lees verder →