Tag archieven: kwetsbaarheid

Hedendaagse vrijzinnigheid

Geplaatst op door

Recensie van Claartje Kruijff, Een God die in mij gelooft. Richting en rust in een wereld zonder zekerheid. Ten Have, 173 blz.

Vier sterren

De schrijfster

Claartje Kruijff (1971) knapte af op de leegheid van haar werk als organisatiepsycholoog in Londen en liet zich op haar vijfendertigste dopen. In 2009 studeerde ze af aan de VU in de godgeleerdheid en in 2017 werd ze verkozen tot theoloog van het jaar. Sinds 2021 is ze predikant bij de remonstrantse Geertekerk in Utrecht. Eerdere boeken van Kruijff: ‘Leegte achter de dingen. Mijn zoektocht naar een betekenisvol leven’ (2016) en ‘Stevig staan in een kwetsbare wereld. Het belang van een krachtige levenshouding’ (2020). Lees verder →

Wat als je altijd pijn hebt?

Geplaatst op door

Recensie van Sanne Bloemink, ‘Pijn. Een expeditie naar onbestemd gebied’. Pluim, 284 blz.

Onderzoeksjournaliste en schrijfster Sanne Bloemink is 36 en bruist na de geboorte van haar derde kind net weer van de toekomstplannen (Betonnen buikspieren! Een nieuw boek!), als er tijdens een pittige kickboksles een bliksemschicht door haar lichaam schiet en ze tegen de vlakte gaat. Helaas is het geen simpele sportblessure die met een ijszak, een ibuprofennetje en een paar dagen op de bank verholpen is: weken later voelt elke beweging nog als een tandartsboor en slaakt ze nog steeds oerkreten als aaa, ooo en au-au-au, als ze van bed naar toilet strompelt. Het blijkt een fikse hernia en het begin van een odyssee van inmiddels dertien jaar door de onderwereld van de chronische pijn. In ‘Pijn’ doet ze verslag van wat dat voor haar betekende. Lees verder →

Weerbaarheid is het zusje van kwetsbaarheid

Geplaatst op door

Interview met filosofe Svenja Flasspöhler, schrijfster van ‘Sensibel. Over de grenzen van de menselijke gevoeligheid.’ Uit het Duits vertaald door Albert Bodde. Ten Have, 223 blz.

Wij eenentwintigste-eeuwers zijn gevoelige zielen. We leven intens mee met de slachtoffers van de oorlog in Oekraïne en The Voice, eten steeds vaker vegetarisch en vinden lijfstraffen barbaars – iets waar een Middeleeuwse ridder nooit opgekomen zou zijn. Tegelijkertijd zijn de wachtlijsten in de geestelijke gezondheidzorg schrikbarend lang en grijpen we gevaarlijk vaak naar de pijnstillers en antidepressiva. Of blijk je ineens iemand vol op de tenen te stampen met een kinderfeestje of woord dat nog volkomen normaal was in je jeugd, toen je nog op het schoolplein leerde dat schelden geen zeer deed. En was het nou wel of juist niet gendervriendelijk om Marga Minco een schrijfster en geen schrijver te noemen? Hoe moet, nee, hoe màg je het ‘N-woord’ in een roman van James Baldwin vertalen? En waarom krijgen we tegenwoordig toch zo’n ruzie over dergelijke zaken? Lees verder →