Tag archieven: waanzin

Bezeten van de Franse Revolutie

Geplaatst op door

Recensie van Luc Van den Broeck en Sarah De Grauwe, De amazone van de Franse Revolutie. Het verhaal van Théroigne de Méricourt. Vrijdag, 264 blz.

Volgens meesterbiograaf Stefan Zweig was ze een hysterische karikatuur van Jeanne d’Arc, Charles Baudelaire noemde haar een minnares van het bloedbad en Alexander Dumas achtte haar schuldig aan de moord op een journalist. Ook in haar eigen tijd, in de Franse Revolutie, kreeg Anne-Josèphe Théroigne (1762-1817) er al van langs: ze werd in de pers afgeschilderd als een sloerie, op straat afgeranseld door jakobijnse tricoteuses en ook haar meeste (mannelijke) medepatriotten vonden haar ideeën over gelijke rechten voor vrouwen maar belachelijk. Lees verder →

Waanzinnige liefde

Geplaatst op door

Recensie van Lisa Appignanesi, Een zaak van liefde. Misdaden in de naam van hartstocht en waanzin. Amsterdam: de Bezige Bij, 2016. 480 blz.

Kaft AppignanesiAch, de allesverzengende liefde… Geen emotie is zo vaak bezongen als de waanzinnige hartstocht die mensen voor elkaar kunnen opvatten, de gelukzaligheid als het wederzijds blijkt te zijn. En te blijven. Zo niet, dan is het vaak ook voor de nuchterste ziel nog een hele klus om eroverheen te komen. Of slaat de liefde om in haat en wraakzucht en liggen moord en doodslag op de loer. En volgen er rechtszaken, waarin beoordeeld moet worden hoe toerekeningsvatbaar de normaliter zo bedachtzame en zachtmoedige misdadiger (m/v) is. Kan de liefde een mens inderdaad (tijdelijk) krankzinnig maken? En hoe strafbaar ben je dan? Lees verder →

Waanzin, een zegen voor de mensheid

Geplaatst op door

Interview met André Klukhuhn, chemicus, filosoof en schrijver van Over de grenzen van de rede. Amsterdam: Prometheus/Bert Bakker (2015).

Copyright Foto’s André Klukhuhn: Patrick Post

Vanuit evolutionair oogpunt is waanzin noodzakelijk. Alle belangrijke kunstenaars, filosofen, wetenschappers en mystici waren gek, betoogt filosoof André Klukhuhn.

André Klukhuhn (copyright foto: Patrick Post)

Na de slaven, de arbeiders, de vrouwen en de homoseksuelen zijn de waanzinnigen aan de beurt om zich te emanciperen, stelt filosoof André Klukhuhn in zijn nieuwste boek, Over de grenzen van de rede. En niet alleen omdat een menswaardige en respectvolle behandeling voor de waanzinnigen zelf natuurlijk veel prettiger is – de geschiedenis staat bol van de gruwelijkheden waarvan je als gek het slachtoffer kon worden, soms zelfs vanuit de beste bedoelingen. Maar ook omdat we met z’n allen niet zonder mensen kunnen aan wie een of veel steekjes los zitten. Waanzin (waaronder Klukhuhn ook religieuze ervaringen rekent) is zelfs cruciaal voor de instandhouding van de menselijke soort, is agnost Klukhuhns conclusie. Lees verder →