Wetenschapper en toch gelovig

Recensie van CEES DEKKER (RED.), ALLE VERSTAND TE BOVEN. 22 WETENSCHAPPERS OVER HUN LEVEN, WERK EN GOD. Ark Media, 326 blz.

Drie sterren


De schrijvers

Cees Dekker (1959) doet als hoogleraar aan de Technische Universiteit in Delft internationaal geprezen onderzoek op het grensgebied van nanotechnologie, biologie en natuurkunde en is daarnaast aanbiddingsleider bij een evangeliegemeente. Hij schreef mee aan de roman ‘Oer’ (2020), een speelse mix van het bijbelse scheppingsverhaal, de orthodox-protestante heilsleer en de evolutietheorie.

Ook de andere eenentwintig auteurs in deze bundel combineren een succesvolle universitaire loopbaan als alfa (zoals taalkundige, historicus), keiharde bèta (natuur- en wiskundige, chemicus, bioloog) of gamma (jurist, antropoloog) met een actief christelijk leven, in bijvoorbeeld een pinkstergemeente of de gereformeerde, katholieke of Russisch-orthodoxe kerk. Lees verder

Oerknal daverend startschot van de heilsgeschiedenis?

Recensie van Corien Oranje, Cees Dekker en Gijsbert van den Brink, Oer. Het grote verhaal van nul tot nu. Ark Media, 160 blz.

Vijf sterren


Kaft OerDe schrijvers

‘Oer’ heeft maar liefst drie auteurs. Theoloog Gijsbert van den Brink kent u wellicht van zijn ‘En de aarde bracht voort’ (2017). Daarin onderzocht hij, reformatorisch gewaagd, of en hoe het Bijbelse scheppingsverhaal samengaat met de evolutietheorie. Cees Dekker is moleculair biofysicus aan de Technische Universiteit in Delft en vindt eveneens dat wetenschap en geloof elkaar niet bijten. Hij was redacteur van de bundel ‘Schitterend ongeluk of sporen van ontwerp?’ (2005), die aanleiding gaf tot een orkaan van wetenschappelijke kritiek op het theorie dat er een ‘intelligent design’ achter het ontstaan van de wereld zou zitten. Vijf jaar geleden gooide hij met theologe en schrijfster Corien Oranje met ‘Het geheime logboek van topnerd Tycho’ een meteoriet in dit maal de christelijk-orthodoxe vijver. In dit kinderboek zocht schoolkinderen uit hoe het zat het de oerknal, hoewel sommige van hun ouders beweerden dat die er nooit geweest was. Lees verder

Dertig theorieën over het einde van de wereld

Interview met Steven Stroeykens, schrijver van Het einde van de wereld. Een geschiedenis (2016)


Steven Stroeykens, Het einde van de wereldApocalyps | Journalist Steven Stroeykens verdiepte zich in theorieën over het einde der tijden. “We hebben het gevoel dat die ondergang een morele betekenis moet hebben.”

Het einde van de wereld is nog nooit zo dichtbij geweest als nu, stelt wetenschapsjournalist Steven Stroeykens. Maar dat is meteen het enige dat hij zeker weet. Wanneer en hoe het met de mensheid of de aarde gedaan zal zijn? Daarover kunnen we alleen maar speculeren. En valt er nog uitstel van executie te regelen? Komt er daarna toch nog een andere, betere wereld? Het zijn vragen waarbij religieuze hoop en wetenschappelijke berekeningen elkaar soms opeens tegenkomen. Lees verder

Taede Smedes en het raadsel van de religieuze atheïst

Recensie van Taede A. Smedes, God, iets of niets? De postseculier maatschappij tussen ‘geloof’ en ‘ongeloof’. Amsterdam University Press, Amsterdam. 312 blz.

vier sterren


kaft Smedes, God iets of niets?De schrijver

Taede Smedes (1973) is godsdienstfilosoof en theoloog. Hij is vooral thuis in discussies over de verhouding tussen geloof en natuurwetenschap blijkens boeken als ‘God en de menselijke maat: Gods handelen en het natuurwetenschappelijke wereldbeeld’ (2006) en ‘God én Darwin: Geloof kan niet om evolutie heen’ (2009). ‘God, iets of niets?’, schreef hij bij het Dominicaans Studiecentrum voor Theologie en Samenleving, dat onder leiding van Manuela Kalsky onderzoek doet naar religieuze toekomstperspectieven. Lees verder

Geschiedenis op tv: docudrama of soap?

Interview met cultuurhistoricus Peter Rietbergen, schrijver van Clio’s stiefzusters. Verledenverbeeldingen voorbij de geschiedwetenschap (Vantilt, 2015)


kaft Rietbergen, Clio's stiefzustersVertellen over het verleden is een belangrijk onderdeel van de menselijke cultuur; we hebben er zelfs een aparte wetenschap aan gewijd. Maar wat als ons beeld van Oudheid of Middeleeuwen vooral blijkt te stoelen op heldhaftige verzinsels uit Rome of Hollywood? Hoe erg is dat? Valt er wat aan te doen? Of moeten bijdetijdse historici daar juist slim gebruik van maken? Scheidend hoogleraar Peter Rietbergen schreef er een boek over: Clio’s stiefzusters. Verledenverbeelding voorbij de geschiedwetenschap. Als specialist in de geschiedenis van de visuele cultuur heeft hij wel een paar ideeën waarvoor de BBC of het Franse TV2 hem mag bellen. Lees verder

Mededogen als panacee

Recensie van Daniel Goleman, De kracht van het goede. De toekomstvisie van de Dalai Lama. Ten Have, 2015. 288 blz.

Vier sterren


Kaft Daniel Goleman, De kracht van het goedeDe schrijver

Amerikaan Daniel Goleman (1946) is psycholoog, schrijver en wetenschapsjournalist. Hij werd beroemd met de bestseller Emotionele intelligentie (1995), waarin hij betoogt dat voor je maatschappelijke succes je emotionele en sociale vaardigheid zeker zo belangrijk is als je IQ. Goleman raakte in de jaren ’80 bevriend met de Dalai Lama; een eerdere coproductie was het boek Destructieve emoties uit 2003. Lees verder

Waanzin, een zegen voor de mensheid

Interview met André Klukhuhn, chemicus, filosoof en schrijver van Over de grenzen van de rede. Amsterdam: Prometheus/Bert Bakker (2015).

Copyright Foto’s André Klukhuhn: Patrick Post


Vanuit evolutionair oogpunt is waanzin noodzakelijk. Alle belangrijke kunstenaars, filosofen, wetenschappers en mystici waren gek, betoogt filosoof André Klukhuhn.


André Klukhuhn (copyright foto: Patrick Post)

Na de slaven, de arbeiders, de vrouwen en de homoseksuelen zijn de waanzinnigen aan de beurt om zich te emanciperen, stelt filosoof André Klukhuhn in zijn nieuwste boek, Over de grenzen van de rede. En niet alleen omdat een menswaardige en respectvolle behandeling voor de waanzinnigen zelf natuurlijk veel prettiger is – de geschiedenis staat bol van de gruwelijkheden waarvan je als gek het slachtoffer kon worden, soms zelfs vanuit de beste bedoelingen. Maar ook omdat we met z’n allen niet zonder mensen kunnen aan wie een of veel steekjes los zitten. Waanzin (waaronder Klukhuhn ook religieuze ervaringen rekent) is zelfs cruciaal voor de instandhouding van de menselijke soort, is agnost Klukhuhns conclusie. Lees verder