Tag archieven: rituelen

Wereldwijde rituelen rond de dood

Geplaatst op door

Recensie van Karin Anema, Kraaienmars. De dood in verschillende culturen. Scriptum, 270 blz.

Drie sterren

De schrijfster

De Haagse freelance journaliste Karin Anema (1955) studeerde tuin- en landschapsarchitectuur in Wageningen en heeft een leuk aantal reisboeken op haar naam staan. Columbia, Mexico, Suriname, Mali, Ethiopië, ze was er intensief te gast, net als aan de uiterste noordgrens van Europa, bij de nomadische Sámi. Dichterbij huis bleef ze voor ‘Boegwater’ (2017), over het leven op de hedendaagse Europese binnenvaart. Lees verder →

De Verheven Diepzinnigheid van het taoïsme

Geplaatst op door

Recensie van Kristofer Schipper, Tao. De levende religie van China. Vertaald door Kristofer en Wendela Schipper. 29ste druk. Meulenhoff, 318 blz.

Drie sterren

De schrijver

Kristofer Schipper (1934-2021), in China bekend als Shi Zhouren, was een zeer productieve Frans-Nederlandse sinoloog. In 1968 werd hij als eerste westerling ingewijd als tao-meester; ook was hij hoogleraar in Parijs, Leiden en uiteindelijk het Chinese Fuzhou. Zijn academisch gelauwerde ‘Le corps taoïste’ verscheen in 1982; het kwam zes jaar later voor het eerst uit in het Nederlands, in een vertaling van hemzelf en zijn vrouw Wendela; de tekeningen erin zijn van dochter Johanna. In 2004 ontving hij voor zijn verspreiding van de Chinese cultuur buiten China de Vriendschapsprijs, de hoogst mogelijke onderscheiding voor een buitenlander in de Volksrepubliek. Bijzonderheidje: hij liep als fakkeldrager mee bij de opening van de niet onomstreden Olympische Zomerspelen in Peking in 2008. Lees verder →

Monnik Zacharias over het nut van rituelen

Geplaatst op door

Recensie van Zacharias Heyes, In balans. Met rituelen tot jezelf komen. Berne Media, 152 blz.

Drie sterren

Kaft HeyesDe schrijver

Zacharias Heyes (1971) speelde als kind tijdens de mis tussen de knielbankjes met autootjes, studeerde theologie en werd twintig jaar geleden monnik in de benedictijnse abdij van Münsterschwarzach. Hij is daarmee kloostergenoot van Anselm Grün, de beroemdste monnik van Duitsland, die al tientallen spirituele bestsellers op zijn naam heeft staan. ‘In balans’ is het derde boek van Heyes dat in het Nederlands is vertaald, na ‘Thuis bij jezelf’ (2017) en ‘God weer vinden’(2018). We konden hier dus wel eens te maken hebben met de opvolger van de inmiddels 75-jarige Grün. Lees verder →

Bijbelse basiscursus voor seculiere generaties

Geplaatst op door

Recensie van ALAIN VERHEIJ, GOD EN IK. WAT JE ALS WELDENKENDE 21E-EEUWER KUNT LEREN VAN DE BIJBEL. Atlas Contact, 208 blz.

vier sterren

Kaft VerheijDe schrijver

Alain Verheij is nog geen dertig, actief blogger en noemt zichzelf de ‘Theoloog des Twitterlands’. Hij groeide op in een warm, regulier protestants gezin, werd als puber radicaal evangelisch, raakte als student verliefd op een gereformeerde domineesdochter en ruilde zijn studie geschiedenis daarop in voor een theologische opleiding aan het Nederlands Gereformeerde Seminarie. De liefde voor het Nederlands Gereformeerde gemeenteleven is ondertussen weer bekoeld: Verheij is van trouw kerkganger inmiddels randkerkelijk ‘kerstganger’ geworden. Lees verder →

Zoeken naar je ware zelf? Onzin

Geplaatst op door

Interview met Michael Puett, de schrijver van De weg. Wat Chinese filosofen ons over het goede leven leren (Ten Have, 2016).

Westerlingen zijn veelal op zoek naar hun authentieke zelf. Niet doen, meent hoogleraar Michael Puett. ‘Het is een keurslijf dat ons niet bevrijdt, maar beperkt.’

Je authentieke zelf? Dat bestaat helemaal niet, schatert Michael Puett. Jezelf accepteren zoals je bent? Zelfgenoegzaam narcisme. Natuurlijk beter dan kunstmatig? Een onwijze keuze. Als het aan deze hoogleraar in de Chinese geschiedenis ligt, zetten we al onze ideeën over ons ware zelf en de goede natuur vandaag nog aan de dijk. Omdat wij westerlingen ervan overtuigd zijn dat ze ons bevrijden, terwijl ze ons in feite alleen maar beperken, ketenen zelfs. Omdat we ze zo vanzelfsprekend vinden, dat (bijna) niemand er nog een vraagteken bij zet. Lees verder →