Tag archieven: China

Pingpongen met tao

Geplaatst op door

Interview met Bettine Vriesekoop, schrijfster van Chinese wijsheid in een balletje. Het spel van Tao. Brandt, 200 blz.

Bettine Vriesekoop (1961) werd beroemd als Neerlands beste tafeltennisspeelster ooit: ze was maar liefst veertien keer Nederlands en vijf keer Europees kampioen. Ook deed ze drie maal mee aan de Olympische Spelen, waarop ze in 1988 in Seoul de kwartfinales haalde. Maar toen was het plezier er voor haar opeens helemaal vanaf, nadat coach Gerard Bakker haar voor de camera’s de volle laag had gegeven over haar spel, terwijl ze toch net de achtste finale gewonnen had. Ze brak resoluut met Bakker en pakte pas op haar dertigste haar batje weer op, waarna ze zich nog ongelooflijk ontwikkelde. Lees verder →

Banaan: scheldwoord of geuzennaam?

Geplaatst op door

Recensie van Nicole Chung, ‘Wat je nooit zult weten’ en Pete Wu, ‘De bananengeneratie. Over het dubbelleven van Chinese Nederlanders nu’.

Bananen worden ze genoemd. Geel van buiten, wit van binnen. Verwesterde Oost-Aziaten, verwant aan de zogenaamde ‘bounty’s’, mensen met een donkerbruine huid en een wit innerlijk. Een mooi beeld voor de gelaagdheid van menig hedendaags wereldburger? Of een gemeen scheldwoord voor mensen die niet zijn wat ze lijken? Die nergens echt bij horen, al doen ze nog zo hun best?

De Koreaans-Amerikaanse Nicole Chung (1981) doet er in ‘Wat je nooit zult weten’ een schrijnend boek over open. Haar Koreaanse ouders emigreren in de jaren zeventig naar de Verenigde Staten, waar het hele gezin zich de blubber werkt in hun winkel. En als moeder dan veel te vroeg bevalt van alweer een dochtertje (Nicole) en de ziekenhuisrekening het budget te boven gaat, besluit vader dat het ‘het beste’ is om de baby meteen na de geboorte af te staan.

En zo komt Nicole als godsgeschenk terecht bij een kinderloos katholiek echtpaar, via een razendsnelle, ‘gesloten’ adoptie, waarbij toekomstig contact wordt uitgesloten. Lees verder →

Mieke, we maken er een Rolls-Royce van!

Geplaatst op door

Interview met Mieke Melief, schrijfster van Hier in het Oosten alles wel. Een Amsterdamse familie in China (2016). 415 blz.

Kaft Melief“Mijn lievelingsoom trouwde in 1951 met een heel jonge Anneke de Jongh, die als expat-kind in China was opgegroeid en toen net een paar jaar terug was in Nederland. Er hing altijd zo’n aureool om de familie De Jongh heen: ze waren toch een beetje anders, kosmopolitisch. Ze hadden iets buitenlands, iets zwierigs dat Nederlanders in die tijd niet hadden. Maar hoe dat daar in China allemaal gegaan was, dat wist ik niet.

Dus toen ik met pensioen ging, leek het me leuk om haar daar eens naar te vragen en dat in een paar maanden op te schrijven. Ze begon toen al meteen over het jappenkamp in de Noord-Chinese stad Weihsien, Lees verder →

Beste reliboeken 2016

Geplaatst op door

De drie beste religieboeken die ik in 2016 voor Trouw las:

Kaft Stanford, JudasPeter Stanford, Judas. De verontrustende geschiedenis van de afvallige discipel. De Bezige Bij, Amsterdam/Antwerpen, 367 blz.

Degelijk journalistiek onderzoek naar de grootste schurk uit de christelijke cultuurgeschiedenis: Judas. Verrader, geldwolf, zelfmoordenaar. De enige mens voor wie eeuwenlang geen verlossing denkbaar was, hoewel er heel wat kanttekeningen bij zijn misdaad te maken zijn. Blijkt in antisemitische tijden schokkend vaak als zondebok van stal te zijn gehaald.

 

Lees verder →

Zoeken naar je ware zelf? Onzin

Geplaatst op door

Interview met Michael Puett, de schrijver van De weg. Wat Chinese filosofen ons over het goede leven leren (Ten Have, 2016).

Westerlingen zijn veelal op zoek naar hun authentieke zelf. Niet doen, meent hoogleraar Michael Puett. ‘Het is een keurslijf dat ons niet bevrijdt, maar beperkt.’

Je authentieke zelf? Dat bestaat helemaal niet, schatert Michael Puett. Jezelf accepteren zoals je bent? Zelfgenoegzaam narcisme. Natuurlijk beter dan kunstmatig? Een onwijze keuze. Als het aan deze hoogleraar in de Chinese geschiedenis ligt, zetten we al onze ideeën over ons ware zelf en de goede natuur vandaag nog aan de dijk. Omdat wij westerlingen ervan overtuigd zijn dat ze ons bevrijden, terwijl ze ons in feite alleen maar beperken, ketenen zelfs. Omdat we ze zo vanzelfsprekend vinden, dat (bijna) niemand er nog een vraagteken bij zet. Lees verder →

Chinese martelarenspiegel

Geplaatst op door

Recensie van Liao Yiwu, God is rood. Het geheime verhaal over het voortbestaan en de bloei van het christendom in communistisch China. Amsterdam/Antwerpen: Atlas Contact, 2014. 316 blz.

vier sterren

Kaft Liao Yiwu, Good is roodDe schrijver

De Chinese dichter en journalist Liao Yiwu werd geboren in het jaar van de Grote Sprong Voorwaarts (1958) en groeide op onder de Grote Hongersnood en de Culturele Revolutie. In 1989 werd hij beroemd met zijn audiogedicht Bloedbad, over de gebeurtenissen op het Tiananmenplein. Het kwam hem te staan op vier jaar gevangenis, waarvan zijn boek Gevangenisliederen het afgrijselijke verslag is. Na zijn vrijlating begon hij levensverhalen van landgenoten uit de rafelrand op te schrijven, reportages ‘van onderop’, die in China nog altijd verboden lectuur zijn. In 2011 vluchtte hij naar Duitsland, waar hij twee jaar geleden de Vredesprijs van de Duitse boekhandel kreeg. Lees verder →

Een heilig opsnijboontje

Geplaatst op door

Recensie van Bob Fu en Nancy French, Man van de hemelse vrede. Utrecht: Kok. 352 blz.

een ster

Kaft Fu, Man van de hemelse vredeDe schrijvers

Fu Xiqiu werd in 1968 geboren op het Chinese platteland en studeerde Engels in de provinciestad Liaocheng. Daar kreeg hij de voornaam Bob, omdat zijn Amerikaanse docenten al die Chinese namen maar moeilijk vonden. Nadat een docent hem de biografie van Xi ‘Shengmo’ Zizhi had laten lezen, bekeerde hij zich tot het christendom en werd hij een ijverig evangelist, buiten de van staatswege gecontroleerde kerk om. Lees verder →