Karaktermoord op z’n Romeins

Recensie van Jane Draycott, Fulvia. De vrouw die alle regels van het oude Rome schond. Uit het Engels vertaald door Ruud van de Plassche. Omniboek, 304 blz.


Ze is niet de beruchtste vrouw van Rome, maar tot nu toe de historici geen goed woord over voor Fulvia (circa 83 – 40 voor Christus). En inderdaad, het feit dat ze zich het afgehakte hoofd van Cicero liet brengen en met haar haarspeld wraakzuchtig zijn ooit zo machtige tong doorboorde, doet nog altijd kokhalzen.

Maar was ze werkelijk een liederlijk loeder, zoals haar vijanden beweerden? Veel harde feiten over haar leven zijn er niet en de Britse classica Jane Draycott had een flinke klus aan een betrouwbare reconstructie van haar levensverhaal. En het is waar: Fulvia zat niet braaf binnen achter haar weefgetouw, maar bemoeide zich als telg van een roem- en steenrijke Romeinse clan openlijk met mannenzaken als politiek en oorlog. Lees verder

Lezen, lezen, lezen

Recensie van IRENE VALLEJO, ‘PAPYRUS. DE GESCHIEDENIS VAN DE WERELD IN BOEKEN’. Uit het Spaans vertaald door Adri Boon. Meulenhoff, 536 blz.


Nu meende ik als gediplomeerde boekenworm toch al het nodige te weten over de geschiedenis van het geschreven woord. Zoals over wanneer en waar het schrift is uitgevonden, de invloed van Homerus en de Bijbel, het monniken- èn nonnenwerk achter middeleeuwse handschriften, het verband tussen de boekdrukkunst en de Reformatie, de gevaren van de oprukkende ontlezing. Maar bij ‘Papyrus’ van de Spaanse classica Irene Vallejo (1979) tuimelde ik van de ene in de andere verbazende wetenswaardigheid uit de geschiedenis van het boek. Lees verder