Categorie archieven: Recensies

Banaan: scheldwoord of geuzennaam?

Geplaatst op door

Recensie van Nicole Chung, ‘Wat je nooit zult weten’ en Pete Wu, ‘De bananengeneratie. Over het dubbelleven van Chinese Nederlanders nu’.

Bananen worden ze genoemd. Geel van buiten, wit van binnen. Verwesterde Oost-Aziaten, verwant aan de zogenaamde ‘bounty’s’, mensen met een donkerbruine huid en een wit innerlijk. Een mooi beeld voor de gelaagdheid van menig hedendaags wereldburger? Of een gemeen scheldwoord voor mensen die niet zijn wat ze lijken? Die nergens echt bij horen, al doen ze nog zo hun best?

De Koreaans-Amerikaanse Nicole Chung (1981) doet er in ‘Wat je nooit zult weten’ een schrijnend boek over open. Haar Koreaanse ouders emigreren in de jaren zeventig naar de Verenigde Staten, waar het hele gezin zich de blubber werkt in hun winkel. En als moeder dan veel te vroeg bevalt van alweer een dochtertje (Nicole) en de ziekenhuisrekening het budget te boven gaat, besluit vader dat het ‘het beste’ is om de baby meteen na de geboorte af te staan.

En zo komt Nicole als godsgeschenk terecht bij een kinderloos katholiek echtpaar, via een razendsnelle, ‘gesloten’ adoptie, waarbij toekomstig contact wordt uitgesloten. Lees verder →

Nieuw standaardwerk Bijbelgeschiedenis?

Geplaatst op door

Recensie van John Barton, De Bijbel. Het boek, de verhalen en hun geschiedenis. Uit het Engels vertaald door Ton Heuvelmans, Aad Janssen en Marianne Palm. De Bezig Bij, 768 blz.

Vier sterren

Kaft BartonDe schrijver

De Brit John Barton (1948) was tot 2014 hoogleraar theologie in Oxford en heeft in zijn academische carrière een fraaie rits boeken geschreven over de interpretatie van de Bijbel en de Bijbelse canon, waarbij hij vooral goed thuis bleek in de profeten en ethiek van het Oude Testament. Ook is hij sinds 1973 priester binnen de Anglicaanse kerk.

De thematiek

Soms moet ook een recensent even diep zuchten. Bijvoorbeeld als er een boek van dik 700 pagina’s voor je ligt, met een onderwerp waarover ondertussen toch al (bijna) alles gezegd moet zijn: de Bijbel. Weliswaar maar half zo dik als het gelijknamige Boek op je bureauplankje, maar zou daar echt zo veel nieuws over te melden zijn? Dat een van oudsher literaire en seculiere uitgeverij als de Bezige Bij er brood in ziet? Van een auteur die wil aantonen dat de Bijbel nog altijd een belangrijke bron is van religieus inzicht? Zelfs belooft te bewijzen dat christendom noch jodendom Bijbelse religies zijn? Nu, dan ben je als critica toch weer meteen klaarwakker. Verklaar u nader, meneer professor! Lees verder →

Schelmse katholieke subcultuur in de gereformeerde Republiek

Geplaatst op door

Recensie van Carolina Lenarduzzi, Katholiek in de Republiek. De belevingswereld van een religieuze minderheid 1570-1750. Vantilt, 475 blz.

Vijf sterren

Kaft LenarduzziDe schrijfster

Juriste Carolina Lenarduzzi (1960) begon haar loopbaan als advocaat en studeerde in 2011 in Leiden cum laude af als historica. Eind vorig jaar promoveerde ze op een proefschrift over de geschiedenis van de katholieke subcultuur in de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden (1588-1795). De nu bij Vantilt verschenen versie ‘Katholiek in de Republiek’ is een bewerking daarvan voor een breder lezerspubliek.

De thematiek

U zult vast wel al weten dat de staatkundige start van de Noordelijke Nederlanden begon met de afsplitsing van het katholieke Spanje en dat gelovigen die niet de gereformeerde leer aanhingen, vervolgens zo’n tweehonderd jaar lang konden fluiten naar een openbare functie en hun heil moesten zoeken in schuilkerken. Ook is er al een en ander bekend over hoe daar vanuit Rome op gereageerd is. Maar hoe pakte het verbod op mis en sacrament uit in het leven van alledag? Lees verder →

Het persoonlijke is religiewetenschap

Geplaatst op door

Recensie van Elaine Pagels, ‘Waarom religie blijft’. Ten Have, 255 blz.

Drie sterren

Kaft PagelsDe schrijver

Elaine Pagels (1943) is hoogleraar godsdienstwetenschappen aan de Amerikaanse Princeton-universiteit en gespecialiseerd in de sociale geschiedenis van het vroege christendom. Ze begon haar carrière in Harvard, als lid van het wetenschapsteam dat de in 1945 in Egypte gevonden Nag Hammadi-manuscripten vanuit het Koptisch vertaalde. Haar populairwetenschappelijke inleiding hierop uit 1979 was een bestseller; ook de Nederlandse versie ervan, ‘De gnostische evangeliën’, werd verschillende keren herdrukt. Ander in het Nederlands vertaald werk van Pagels gaat over het apocriefe evangelie van Judas en (haar favoriet) dat van Thomas. Mijn aandacht trok ze in 2012 met ‘Het vreemdste bijbelboek’, waarin ze uiteenzette hoe de Openbaring van Johannes in het Nieuwe Testament terecht was gekomen. Lees verder →

De kracht van de persoonlijke ontmoeting

Geplaatst op door

Recensie van Herman Koetsveld en Enis Odaci, ‘Spiegelreis. Een moslim en een christen op reis door elkaars geloof’. KokBoekencentrum, 192 blz.

Vier sterren

De schrijvers

Herman Koetsveld (geboren in Naarden) is christen en op dit moment nog dominee bij de Protestante Waterstaatskerk in Hengelo; op 1 december wordt hij de nieuwe predikant van de Westerkerk in Amsterdam. Enis Odaci werd geboren Turkije en woont sinds zijn tweede in Nederland. Hij is moslim en zakelijk leider van het interculturele platform Nieuw Wij; ook is hij voorzitter van een denktank voor islamitisch humanisme. De twee mannen leerden elkaar kennen rond het ‘Manifest van Advent’, waartoe Koetsveld het initiatief had genomen, als christelijk weerwoord tegen Wilders’ film ‘Fitna’. In 2015 schreven ze samen ‘De zeven zuilen’, waarin ze zeven redelijk bekende Nederlanders als Lody van de Kamp, Nuweira Youskine, Mounir Samuel en Ad Verbrugge lieten vertellen over God, geest en tijdgeest. Lees verder →

De helaas nog altijd onvoltooide geschiedenis van het antisemitisme

Geplaatst op door

Recensie van Ludo Abicht, De eeuwige kop van Jood. Een geschiedenis van het antisemitisme. Uitgeverij Vrijdag, 264 blz.

Vier sterren

De schrijvers

Ludo Abicht (1936) is een Vlaams filosoof en germanist en schreef al verschillende keren over de Joodse diaspora in Europa, met ‘De Joden in België’ (1994) en ‘Geschiedenis van de Joden van de Lage Landen’ (2006). ‘De Joden van Antwerpen’ (2017) kreeg vorig jaar vier volle sterren van me mee. Zijn visie op het Israëlisch-Palestijnse vredesproces (‘De tocht door de woestijn’, 1996) kon de Trouw-recensent indertijd overigens minder bekoren. Het uitgebreide nawoord bij Abichts nieuwe boek, ‘De eeuwige kop van Jood’, komt van Brigitte Herremans, met wie hij in 2016 ‘Israël & Palestina. De kaarten op tafel’ schreef; Herremans was jarenlang medewerker Midden-Oosten bij Broederlijk Delen en het gezicht van Pax Christi Vlaanderen. Lees verder →

Tolteekse mysterieën

Geplaatst op door

Recensie van Don Miguel Ruiz met Barbara Emrys, De drie vragen. Wie ben ik? Wat is echt? Wat is liefde? Vertaald door Geraldine Damstra. AnkhHermes, 164 blz.

Twee sterren

Kaft RuizDe schrijvers

Don Miguel Ruiz (1952) is een Mexicaanse-Amerikaanse sjamaan en een grote jongen binnen de New Agebeweging. Voor zijn bekendste en in tientallen talen vertaalde boek ‘The Four Agreements’ (1997) gebruikte hij oude Tolteekse inzichten om zijn internationale miljoenenpubliek naar meer persoonlijke vrijheid te loodsen. Medeauteur Barbara Emrys is eveneens sjamaan en kan u Tolteeks leren dromen. Eerder schreven ze samen ‘The Toltec Art of Life and Death’ (2015). Lees verder →

Oceanische boek over verlangen naar eenwording

Geplaatst op door

Recensie van Karen Armstrong, De verloren kunst van de heilige geschriften. Uit het Engels vertaald door Bep Fontijn, Carola Kloos en Albert Witteveen. Bezige Bij, 496 blz.

Drie sterren

Kaft Verloren kunstDe schrijver

De Engelse Karen Armstrong (1944) is een vermaard schrijfster van degelijke, tot dusver toegankelijke boeken op breed interreligieus en spiritueel gebied. Ze was ooit non, trad in 1969 uit en schreef succestitels als Een geschiedenis van God (2003), Compassie (2011) en In naam van God (2015), waarin ze de wereldgeschiedenis onderzocht op het verband tussen religie en geweld. Wellicht heeft u afgelopen maandag nog het interview met haar in Trouw gelezen. Lees verder →

Afrikaanse letterkunde: waar ligt dat?

Geplaatst op door

Recensie van Mineke Schipper, Daniela Merolla en Inge Brinkman, ‘Afrikaanse letterkunde. Tradities, genres, auteurs en ontwikkelingen.’ AUP, 411 blz.

Kaft SchipperSoms doet een mens iets spijtigs. Je begint vlijtig te ontspullen en neemt zelfs je boekenkast te grazen, waarbij je afscheid neemt van een aantal geëngageerde romans uit Afrika, uit de tijd de Novib nog geen Oxfam heette en samen met het Wereldvenster de Derde Spreker-serie uitgaf. En vervolgens verschijnt de derde, flink herziene druk van Mineke Schippers handboek ‘Afrikaanse letterkunde’ en besef je dat je Chinua Achebe, Buchi Emecheta en Ben Okri iets te voortvarend naar de kringloop hebt gebracht. Lees verder →

Rijk kijk- en leesboek, ook voor aspirant-cultuurchristenen

Geplaatst op door

Recensie van Jo Claes en Kathy Vincke, ‘Kunst & christendom. 300 taferelen’. Davidsfonds, 392 blz.

Drie sterren

Kaft Claes VinckeDe schrijvers

Jo Claes (1955) is vooral bekend als de schrijver van een serie misdaadverhalen rond de Leuvense inspecteur Thomas Berg; met ‘De mythe van Methusalem’ won Claes in 2015 de Gouden Strop. Maar hij is ook goed thuis in de Bijbel en de apocriefe geschriften. Zo schreef hij samen met echtgenote Kathy Vincke en oom Alfons Claes het drieluik ‘Sanctus’, ‘Sancti’ en ‘Sanctorum’, over de levens van een flinke verzameling heiligen en waar u die dan aan herkent als ze afgebeeld worden. Lees verder →